Meer ontdekken en meer Yara

Boa tarde!

zit ik dan. Uit te hijgen van boodschappen doen. Het is maar op 3 min lopen maar met 30 graden is het toch iets heftiger. Ik ben trouwens nu niet de enige die rare geluiden maakt, Picky loopt ook flink te struglen met zijn ademhaling, hij heeft nu zelfs zo'n lampenkap om zijn koppie . Maar voor deze informatie lezen jullie mijn blog natuurlijk niet. Week vier alweer. Deze week stond wederom in het teken van heel veel nieuwe mensen leren kennen. De universiteiten zijn begonnen en dus zijn ook alle buitenlandse studenten present. De uni had een uitgebreide planning voor ons gemaakt om elkaar én de school te leren kennen. Ik sta ervan versteld hoe groot de uni is. Het bestaat uit allemaal verschillende gebouwen en ze hebben er flink wat geld voor uitgetrokken. Jammer dat ze dit niet voor airco's hebben gedaan want je smelt van je stoel. Traditioneel lopen de studenten in speciale kleding die toch erg veel weg hebben van een boerenkiel gemixt met Harry Potter. Ze halen grappen uit met de nieuwe studenten. Is wel leuk om te zien maar ben blij dat ik er niet zelf aan mee hoef te doen haha. We hebben deze week al 2 rondleidingen gehad, een quiz over Portugal, informatie, informatie & informatie, en 3 lessen Portugees. Ik wil ontzettend graag de taal spreken maar dit is zo ontzettend moeilijk. Ook vanwege de uitspraak. Misschien dat ik avondcursussen ga nemen. Morgen hebben we een soort van sportdag wat hopelijk alleen een sport ochtend is want anders word ik een zongedroogd tomaatje. Volgende week vrijdag hebben we een excursie naar de kust om te gaan surfen dus dat is super gaaf! Dus zo ver de studentenweek. 

Buiten mooie mensen ontmoeten ben ik hier natuurlijk ook om wat van het mooie land te zien. Zo ben ik zondag lekker hollands met de bus naar Serpa gereisd. Een ontzettend romantisch en geschiedenis vol stadje. Je zonnebril vergeten is hier trouwens geen optie... alle huizen, straten, gebouwen, zijn wit waardoor je soms als een slechtziende met je ogen loopt te knijpen. Wat ontzettend leuk is, is dat elk stadje hier een kasteel heeft. Omdat ze vroeger niet dom waren hebben ze deze op het hoogste punt van het stadje gebouwd waardoor wij nu vooral kunnen genieten van het uitgestrekte landschap. Ik ga zeker meer ontdekken want ik heb een kleine to-see list gekregen van Cristina. 

Ik ben trouwens ontzettend blij dat ik geen weegschaal heb... het goede eten en drinken bevalt me echt iets té goed. Dus als souvenir voor iedereen thuis neem ik straks een beetje extra Yara mee !! Zo heb ik 2 dagen geleden een port mogen drinken uit 1963. Het geboorte jaar van Cristina. Buiten de hoge prijs van deze fles liggen mijn verwachtingen nu ook erg hoog van de andere porten die ik nog te proeven krijg. HEERLUK(YME). 

De meest mooie les die ik hier leer is vooral om te leren ontvangen en hier ook van te genieten. Mensen geven ontzettend veel en verwachten helemaal niks terug behalve een glimlach. Dit is zeker iets wat mij voor altijd bij zal blijven omdat ik vind dat we in Nederland misschien niet genoeg durven ontvangen omdat we denken dat we dan gelijk iets terug moeten geven. Hierdoor mis je zo ontzettend veel !! Dus wees blij dat er straks meer Yara terug komt ;) hoef er niks voor terug !! haha. 

Hiermee blaas ik dit verhaaltje uit! DIkke smakkerd iedereen !