long time, no see (gepubliceerd in NL)

17 januari 2018 - 's-Hertogenbosch, Nederland

Hallo'tjes iedereen!

I know, I know... het is echt al super lang geleden dat ik jullie heb gesproken. Er is in die tussentijd dan ook alweer heel veel gebeurd. Ondertussen zit ik weer bijna twee weken op stage na een vakantie met moeders! Ik heb jullie voor het laatst up-to-date gehouden bij mijn avontuur met Juliá en Sandor. de week die hierop volgde was erg rustig, niet alleen op stage maar ook thuis. Ik heb mij dan ook goed kunnen voorbereiden op mama's bezoek op 11 okt. 

Het was een zonnige dag op deze woensdag 11 okt toen ik in de ochtend met de bus naar Faro reisde (voor de geïnteresseerde, een busrit van 2 en een half uur kost maar €13). Aangekomen bij het eerste 'hotel' moest ik natuurlijk nog een uurtje wachten op iemand die de deur open kon maken. Een klein hotel maar wel sfeervol en schoon naar mijn mening. Helaas niet geluid-dicht alleen. Heb een lange tijd met de vrouw gekletst die voor mij de deur opende, ofja, ik heb meer naar haar snor geluisterd.... Ik ben in een bus gestapt met een hele hoop verbrande toeristen en ben zo naar het vliegveld gereisd om mama op te halen. Op het vliegveld hebben we een auto gehuurd bij Sixt. Dit is nogal wat voor niet ervaren auto huurders zoals mama en ik... De iets te vriendelijke Portugese jonge man wist ons, (mama en ik dachten natuurlijk dat het door onze glimlach kwam), een 'gratis' update van de auto te geven. Later hebben we hier onze vraagtekens bij gezet want de prijs viel iet wat hoger uit dan geschat. Maar goed, dan rijd je wel in een mooi uitziende Volkswagen polo met een totaal andere motor haha... 's avonds wat gewandeld en uit eten geweest. Door middel van wat huiswerk en een boekje dat ik van mijn vriendinnen heb gehad besloten om de volgende dag naar Tavira te rijden. Mooie stad met een beetje een Afrikaans/ Zuid- Amerikaans sfeertje. De stad wordt verdeeld door een rivier die uitmondt in de zee. Via een boot-ferry kom je bij een strand met het warmste water van de Algarve (zuiden van Portugal voor alle mensen die topografie of Aardrijkskunde hebben laten vallen op de middelbare-school zoals ik). Op de terug weg op de boot scheen dat Duitsland en Duitsland een warm weerzien had. Het woord 'toevallig' werd hier zo vaak genoemd dat het bijna het ongemakkelijke overstemde. Leuk! Ga je op vakantie om weg te zijn van de zogenoemde 'dagelijkse sleur', kom je de dagelijkse sleur weer tegen in Portugal! Een beetje vermoeid van deze dag en de temperatuur zijn we naar het huisje in Portimão gereden. Mijn Portugese familie is zo ontzetten lief geweest om mij de sleutel van hun vakantie huisje te geven en mama en mij de mogelijkheid geboden om vanuit hier meer te zien van de Algarve. Kiezen uit 3 kamers schijnt toch nog niet zo makkelijk te zijn. Ik heb 's avonds nog wat boodschappen gedaan en toch wel lekker geslapen. Volgende ochtend Alvor leren kennen. Dit semi-toeristische stadje is voorzien van winkeltjes, kleine straatjes, Engelse, een haven, Nederlanders, een boulevard, restaurantjes en meerdere kroegen/bars. 'S middags wezen wandelen en uitgebreid geluncht. Niks beters dan uitbuiken op het strand en hierna weer het stadje induiken voor cocktails. Het blijft interessant om naar schaars-geklede Engelse meiden te kijken en medelijden te hebben met die zere voeten die in hoge hakken geplaceerd worden om zo een niet echt charmant loopje op te voeren maar wel vrouwelijk over proberen te komen met een halve liter bier in hun hand. (haal adem Yara en lieve lezers). Weer wat geslapen en de volgende dag hebben de plaatjes in het boekje ons laten besluiten om naar Monchique te gaan. Dit is een hoog gelegen dorp in de Algarve en staat bekend vanwege natuurlijke bron om het wellness oord. Heerlijke rustige sfeer en om te wandelen ook mooi. Na een autoritje nog hoger de bergen in gereden en uitgekomen bij een dorp waar we steil omhoog hebben gewandeld naar een oud vervallen kerkje. Bij aankomst na een flinke steile tocht viel de kerk tegen. Een oudere man stond naar ons te zwaaien en wees ons een weg door een oude rommelgarage. Mam en ik dachten nog dat we ontvoerd werden maar dan waren we iniedergeval met z'n tweeën tegen een. Na een vreemde binnenkomst kwamen we uit op een binnenplaats. Vol kippen en rommel. Hieromheen stonden ruïnes die nog wel op een kerk leken. We waren de enige 2 dus het was super rustig. De sfeer was ook erg kalm en rustgevend op een rare manier. Na deze wandeling zijn we nog hoger gereden en zijn we uitgekomen bij het hoogste punt van de Algarve. Helaas was het geen hele heldere dag maar toch konden we ver kijken. De rest van onze energie hebben we hierna nog meegenomen naar Albufeira. Een kleine autorit bracht ons in dit bekende vakantieoord. Een enorme omschakeling. Van rust naar een groot circus. Niet echt slim als je er al een hele dag op hebt zitten en toch wel moe bent. Maar ik kan wel zeggen dat ik er geweest ben ;) Na het avondeten weer terug naar het huisje gereden en gaan slapen. Volgende dag stond Silves op ons te wachten, een van de oudere stadjes in de Algarve. De temperaturen waren inmiddels een beetje afgekoeld dus dit was een goede gelegenheid om weer een stadje in te duiden en kastelen te bezoeken... Wat dus meerdere mensen zich bedachten... mooi stadje maar gevuld met touringbussen en auto's met de prachtige huurbedrijf stickers en hierin de halve ANWB winkel. Bezienswaardigheden gezien en erg gelachen met moeders. Leuk om gezien te hebben en door naar Lagos !! Ik was hier al eerder een weekend geweest dus wist al wel een beetje wat ik kon verwachten. Na een klein uurtje rijden zijn we aangekomen in dit leuke stadje. En dan kom je bij het avondeten aan... Ja mensen, uiteten in een plaats die je niet kent is niet echt mijn sterkste kant en dat van mam ook al helemaal niet als ze moe is. Het duurt natuurlijk super lang voordat je iets gevonden hebt wat je beide leuk, mooi, gezellig, enigszins niet té toeristisch vindt. Dit is elke keer toch een dingetje. En voor mensen die me kennen, mijn humeur is gebaseerd op mijn  suikerspiegel en die was toch al wel erg laag op dat moment. Doe hier wat alcohol bij en dan heb je het ultieme recept voor flauwe humor met een redelijke hoeveelheid aan chagrijnigheid. Na het avondeten was ik weer de oude (figuurlijk dan natuurlijk, ofja, figuurlijk.. nouja jullie weten wel wat ik bedoel toch?) In de avond weer terug gereden naar het huisje. Zondags ben ik uitgenodigd door Filipe om een keertje met zijn racebuggy mee te rijden. Hij had een oefendagje op een baan die erg dichtbij gelegen was van het huisje. Moeders sochtends afgezet bij het strand en zelf doorgereden naar Autodromo. Eenmaal aangekomen zie ik dure auto's staan met nóg duurdere trailers erachter die de buggies vervoeren. Filipe zag ik niet staan alleen een hele hoop stofwolken op een bergje. Een collega wist mij te vertellen dat hij net aan het rijden was. Ik ben aan mensen voorgesteld en iedereen super open en heel gezellig. Toen Filipe terug was vertelde hij mij dat 1 van de mannen met wie ik stond te kletsen een hele bekende is in Portugal. Hij liet de naam Ruben Faria vallen maar ik had natuurlijk geen idee... (heel nieuwsgierig? dan moet je zijn naam maar eventjes Googelen :) Ik heb flink stof gehapt terwijl ik met een grote glimlach naast Filipe in de buggy zat. Onwijs gaaf ! Het jongetje in mij kwam weer even naar boven. Na de vraag of ik al wist wat ik voor mijn volgende verjaardag wilde grapte we natuurlijk over dat mijn verjaardags/kerst/sinterklaas lijstje veel te krap is voor een race autotje ^^ Na het watergevecht gaan lunchen midden op het 'echte circuit' met zijn alle. Filipe natuurlijk een extra rondje in zijn buggy voorbij alle mensen die aan hun motor aan het klussen waren.. Ik met een doorweekt shirt, een bruin gezicht van de stof en mijn haar flink in de klit maar nog steeds met een glimlach van oor tot oor. Ondertussen nog een Nederlandse vader met zijn zoontje ontmoet die al 9 jaar in Portugal leefde na het verkopen van wat schijnt een miljoenen bedrijf. Allemaal ontzettende aardige mensen. 

Met een klein beetje hoofdpijn, vieze kleren en nog steeds die glimlach de auto weer ingestapt en mama opgehaald van het strand. Wat gedronken op het strand en toen het af begon te koelen toch maar naar het huisje gegaan. Hier stond ons een groots avont(d)(uur) te wachten. De sleutel die al enkele dagen niet lekker meewerkte in het slot besloot om zich niet meer te bewegen. De sleutel stak in het slot en draaide niet meer links/rechts en we kregen hem er niet meer uit. Mama moed verzameld en naar de buren gegaan. Ik ondertussen nog steeds blijven proberen en ja hoor! EIN-DE-LIJK. Vingers pijn, polsen kapot maar de deur was na een half uur open, en we hebben de buurman beter leren kennen. 

De dag hierop een heerlijke stranddag gehad. Het strand is omringt met prachtig geel en rood gesteente. Als de zee zich terug trekt kun je via rotsen naar een ander strandje waar je heerlijk beschut zit. Op dit andere strandje is ook een bar/restaurant te vinden. Onwijs fijne sfeer en heerlijk om naar de zee te luisteren. We zijn dezelfde dag met de auto naar Beja gereden. Eindelijk kon ik aan mama laten zien waar ik al die tijd over verteld had. De familie had een kamer geboekt in het hotel voor mama, en na een lekkere douche kon ik iedereen aan elkaar voorstellen. We gingen savonds naar mijn favo restautant 'GULLA'. Je kunt hier echt lekker eten voor een mini prijsje. 2 flesjes wijn later en een emotioneel moment waar mama haar lepelring aan Cristina geeft lekker naar bed gegaan. 

Ik zou de volgende dag stage laten zien aan mam. Hier hebben we een rondleiding gehad samen met een bus Duitse toeristen. Toen nog even Beja zelf ingegaan maar met een kater gaat dat niet echt lekker hé mam ;) Heerlijk in het zonnetje geluncht en gekletst over wat we de volgende dag wilde doen. Mam was en tijdje terug al in Portugal geweest en had aangegeven dat we wel een fijn stukje kende dicht bij Lissabon. Mijn verjaardagscadeau- boekje van de meiden kwam weer goed van pas en we hebben de volgende dag koers gezet naar Sesimbra. De weg ernaartoe mama geslapen in de auto en ik met muziekjes op en het zonnetje in het raam naar een prachtig stadje gereden. Het hotel heel kortdag geboekt dus dat werd een verassing. We moeten het natuurlijk wel een beetje spannend houden af en toe ;). Mooie kamer met een terras en uitzicht op zee! Het strand was misschien 1km lang en omgeven door bergen en verlicht door een prachtig zonnetje. Er waren jongens aan het surfen en er heerste een heerlijke rustige sfeer. Jammer dat de bouwvakkers een paar hotels dit natuurlijk niet echt merkte. Er werd wel veel gebouwd. 

Dus wij op ons gemakje heen en weer gelopen in het stadje en toen naar een café op een oud gebouwtje aan het strand. Speciaal biertjes en hapjes !! wat een prachtige plaats. Ik ga uiteraard nog wel een foto boek maken. 

Volgende ochtend naar Lissabon gereden en beetje geshopt. Moeders vloog die avond weer terug naar Nederland dus niet te veel gedaan. Wel een mooi momentje was dat we terecht kwamen in een restaurantje om te lunchen waar mam al een keer eerder was geweest en het er een tijdje al over had. Een leuk ouderwets tentje maar lekker eten. Jammer dat het verstoord werd door de smakkende chinezen naast ons... Maar ik had eten en drinken dus ik was al helemaal tevreden. 

Ik had besloten om mama af te zetten op het vliegveld en dan zelf in Lissabon te blijven. Wat een prachtig weekend! Leuk hostel en leuke mensen leren kennen. Zo ben ik met 20 mensen uiteten geweest en wezen stappen in het oude deel van Lissabon. Nog zelf een beetje geshopt en erg veel sightseeing gedaan. Ik heb bij mijzelf gemerkt dat ik mij veel meer op mijn gemak voel als het zonnetje heerlijk schijnt. Ben gewoon een paar keer gestopt om lekker op een terras te zitten met mijn smoeltje in de zon en een kopje koffie te drinken. En op zondag met de bus terug naar het 'gewone' leven in Beja! Ik zag er wel weer naar uit om weer in mijn eigen bedje te liggen en om de familie weer te zien. Hierna begon een gewone stage week en heb ik nieuwe collega's leren kennen! Maar dit zal ik in een volgende blog wel laten horen. (gooit ze er nou een clifhanger in? JAAA) 

Tot de volgende keer lieve lezers!